Je gaat 1,5 jaar weg?!
Door: Jeanne Piters
Blijf op de hoogte en volg Jeanne
02 Februari 2015 | Nederland, Maastricht
Beste allemaal,
Nog even een berichtje voor vertrek. Voor vele van jullie komt het namelijk als een donderslag bij heldere hemel dat ik voor 1,5 jaar naar Brisbane vertrek. Dus tsjah, wat ga ik daar eigenlijk doen? Na heel wat wikken, wegen en ontzettend veel werken is het me gelukt om geld bij elkaar te schrapen voor de master Public Health in Australië. Het hele bedrag heb ik nog steeds niet bij elkaar, maar genoeg om een vliegende start te maken. De reden dat ik ervoor gekozen heb om dit hier te doen is eigenlijk heel logisch.
- In Nederland moet je instellingsgeld gaan betalen als je 2 masters in eenzelfde cluster doet, wat mijn plan is. Om die reden is het dus even ‘ goedkoop’ om een master in het buitenland te doen (he, wat vervelend..)
- In bijna alle landen begint het academisch jaar in September, behalve in Australië. Aangezien ik in September nog niet genoeg geld bij elkaar had en Australië me stiekem ontzettend goed bevallen is ben ik voor deze optie gegaan.
Toen ik eindelijk de keuze had gemaakt begon het elle lang proces van mailen en onzekerheid. Tot 27 januari was mijn inschrijving namelijk niet officieel, om die reden wist ik dus nog niet dat ik zolang weg zou gaan. In december maar een ticket geboekt omdat ik vond dat ik hoe dan ook een vakantie verdiende. 3 februari is het dan eindelijk zover, mijn avontuur gaat beginnen!
Aangezien ik dit bericht pas in Brisbane online zet wil ik iedereen bedanken voor de leuke laatste maand. Het was erg fijn om de meeste mensen voor vertrek nog even te zien, ook wel moeilijk. Het is moeilijk om je voor te stellen dat je 1,5 jaar niet in dezelfde omgeving zal zijn, laat staan in dezelfde tijdzone. Dus voor mij was afscheid nemen soms wel ongemakkelijk. Zo van, ik zie je toch nog wel. Helaas heb ik niet iedereen nog kunnen zien maar in mijn hoofd zijn jullie toch wel bij me en tsjah, ik zie jullie toch nog wel ;). Ook nog een extra bedankje voor mijn ouders en Gillie. Ik weet zeker dat ik de afgelopen maanden niet de makkelijkste was en ik had het af en toe best zwaar maar jullie wisten me dan toch nog een duwtje in de goede richting te geven.
<3
Heel veel liefs,
Jeanne
Nog even een berichtje voor vertrek. Voor vele van jullie komt het namelijk als een donderslag bij heldere hemel dat ik voor 1,5 jaar naar Brisbane vertrek. Dus tsjah, wat ga ik daar eigenlijk doen? Na heel wat wikken, wegen en ontzettend veel werken is het me gelukt om geld bij elkaar te schrapen voor de master Public Health in Australië. Het hele bedrag heb ik nog steeds niet bij elkaar, maar genoeg om een vliegende start te maken. De reden dat ik ervoor gekozen heb om dit hier te doen is eigenlijk heel logisch.
- In Nederland moet je instellingsgeld gaan betalen als je 2 masters in eenzelfde cluster doet, wat mijn plan is. Om die reden is het dus even ‘ goedkoop’ om een master in het buitenland te doen (he, wat vervelend..)
- In bijna alle landen begint het academisch jaar in September, behalve in Australië. Aangezien ik in September nog niet genoeg geld bij elkaar had en Australië me stiekem ontzettend goed bevallen is ben ik voor deze optie gegaan.
Toen ik eindelijk de keuze had gemaakt begon het elle lang proces van mailen en onzekerheid. Tot 27 januari was mijn inschrijving namelijk niet officieel, om die reden wist ik dus nog niet dat ik zolang weg zou gaan. In december maar een ticket geboekt omdat ik vond dat ik hoe dan ook een vakantie verdiende. 3 februari is het dan eindelijk zover, mijn avontuur gaat beginnen!
Aangezien ik dit bericht pas in Brisbane online zet wil ik iedereen bedanken voor de leuke laatste maand. Het was erg fijn om de meeste mensen voor vertrek nog even te zien, ook wel moeilijk. Het is moeilijk om je voor te stellen dat je 1,5 jaar niet in dezelfde omgeving zal zijn, laat staan in dezelfde tijdzone. Dus voor mij was afscheid nemen soms wel ongemakkelijk. Zo van, ik zie je toch nog wel. Helaas heb ik niet iedereen nog kunnen zien maar in mijn hoofd zijn jullie toch wel bij me en tsjah, ik zie jullie toch nog wel ;). Ook nog een extra bedankje voor mijn ouders en Gillie. Ik weet zeker dat ik de afgelopen maanden niet de makkelijkste was en ik had het af en toe best zwaar maar jullie wisten me dan toch nog een duwtje in de goede richting te geven.
<3
Heel veel liefs,
Jeanne
