Zon, zee, Nemo, bruiloften & rapporten

Lieve lezers,

Als allereerste wil ik jullie nog een heel gelukkig Nieuwjaar wensen, ja ik weet dat we alweer 7 dagen in het nieuwe jaar zitten maar goed moet nog kunnen ;)!

Ik heb een heerlijke vakantie gehad, flink kunnen ontspannen maar ook weer genoeg meegemaakt in het soms oh-zo-vreemde Indonesië.

24 december begon mijn vakantie met het bezoek van de Taman Safari in Malang, dichtbij Surabaya. Dit is een heel groot safaripark met daaraan liggend een dierentuin. Zo heb ik allemaal beestje eten gegeven (van ¾ weet ik de naam niet) en ben ik met tijgers, toekans, olifanten etc etc op de foto gegaan. Ik vind dieren erg amusant, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn eigen tijger thuis nog steeds het leukst vind.

25 december, om 01.30 opweg gegaan naar het vliegveld aangezien we vriendelijk werden verzorgd eerder aanwezig te zijn in verband met de grote drukte. Ik dus heel braaf eerder op het vliegveld, konden we pas rond half 4 inchecken.. ZUCHT! Naja, ook weer een ervaring. Om 7 uur kwam ik dan aan in Bali, DPS. Nou, denk je eigenlijk ingeburgerd te zijn in de Indonesische cultuur is Bali weer helemaal anders dan Java. Bij aankomst dus direct flink moeten onderhandelen over de prijs van de taxi. Uiteindelijk nog steeds veel te veel betaald, maar goed. Zat al de meer dan de helft onder zijn originele prijs. Mijn plan was om vanaf het busstation openbaar vervoer te pakken. Helaas hebben ze niet echt openbaar vervoer in Bali, dus ook hier onderhandelen met een mannetje om mij naar mijn bestemming te brengen.. Op Java moet je ook onderhandelen, maar is het een stuk minder dan op Bali. Bali is hartstikke toeristisch.

De kerstdagen heb ik doorgebracht op Amed, een rustig kustplaatjes in het noord – oosten. In het vliegtuig wist ik nog niet waar ik naar toe wilde, een dame in het vliegtuig raadde me aan om naar Amed te gaan. Tenminste als ik de drukte wilde ontwijken. Hier heb ik ingecheckt in het Uyah Amed hotel. Een erg leuk en redelijk luxe spa resort maar nog steeds betaalbaar. Hier heb ik eigenlijk alleen maar aan het zwembad gehangen, beetje rondgelopen en het vooral rustig aangedaan. Hier heb ik wat leuke mensen leren kennen en me zeker geamuseerd, hoewel ik het wel moeilijk vond om niet thuis te zijn met kerstmis. Sowieso had ik ook totaal geen kerstgevoel, met kerst hoort het koud te zijn niet boven de 35°. Op tweede kerstdag ook nog iets bijzonders meegemaakt, voor het eerst heb ik met mijn eigen ogen gezien hoe een kip geslacht wordt. Er was namelijk een groot offer feest in de bergen waar kippen voor geslacht moesten worden. Eigenlijk wilde ik het niet zien, maar mijn nieuwsgierigheid won het toch van mijn afschuw. Om heel eerlijk te zijn viel de slachtpartij me behoorlijk mee. Ik had een gewelddadig scenario in gedachte, waar het hoofd van de kip afgerukt of geslagen zou worden waarna deze nog uren zou rondrennen terwijl hij ondertussen de hele ruimte zou onderspuiten met bloed. De realiteit is als volgt: De kip wordt stevig vastgehouden, waarna zijn nek langzaam open geschraapt wordt (eigenlijk heel zielig, op deze manier sterft de kip langzaam, hij voelt letterlijk het bloed uit zijn lichaam vloeien). Het bloed wat uit de nek kwam werd ondertussen keurig opgevangen in een bakje waar later ook nog iets mee gedaan werd. Toen al het bloed uit de kip was en hij langzaam stopte met spartelde was het voorbij.

Donderdag 28 december ben ik op weg gegaan naar Gili Air, een eilandje boven lombok. Hier ging ik met een soort groot uitgevallen speedboot naar toe. Nou, ik heb doodsangsten uitgestaan! Af en toe stuiterde de boot zo op het water dat ik dacht dat we doormidden gingen breken, bah! Het verbaasde me dan ook niets dat er een paar mensen hun eten niet binnen konden houden op de boot. Wel hadden we prachtig uitzicht op de eilanden Bali & Lombok. Op gili air aangekomen opzoek gegaan naar accommodatie, uiteindelijk iets perfects gevonden. Namelijk een hostel! Mijn eerste hostel in Indonesië! Hier heb ik uiteindelijk €3,- per nacht betaald... Best netjes toch? Na het inchecken en dergelijke heb ik een kort lesje gehad en ‘s middags mijn eerste duik gemaakt in de zee. Wauw, wat een ervaring! Toen ik het water uit kwam was ik zo enthousiast dat ik een duikcursus geboekt heb welke ik ondertussen succesvol heb afgerond. Op 30 december, nog net voor het nieuwe jaar, heb ik mijn ‘Open Water certification’ gehaald. Dit gaan we dan ook zeker nog een keer doen! Ondertussen heb ik 5 duiken gemaakt en telkens van alles gezien. Schildpadden, anemoonvissen, vlindervissen, chirurgvissen, vanalles! Ik waande me onderwater echt in de set van ‘Finding Nemo’.

31 december ben ik weer opweggegaan naar Bali, Ubud, om Nieuwjaar te vieren met vrienden. Hier hebben we genoten van het vuurwerk en een leuk feestje meegepakt. Het feestje was in een tempel (waar je overdag met sarong en dergelijke moest rondlopen...) waar we tot in de late uurtjes zijn doorgegaan. Het nieuwe jaar goed begonnen met uitslapen, een prachtige wandeling door de sawa’s (helaas wel echt pokke weer) en een echte Balinese massage.

2 januari stond een tour op de planning, welke ik samen met een nieuwe kennis (ondertussen kan ik haar wel een vriendin noemen) heb gedaan. Het mooiste vond ik wel de Tanah Lot tempel, een tempel welke aan/in de kust ligt. Hier hebben we genoten van de zonsondergang (weer met een regenstort bui) en zijn we ‘gezegend’ met heilig water. Daarnaast zijn we naar een koffieplantage gegaan, waar we heerlijke thee en koffie hebben geproefd, naar de Royal Family tempel (niet zo spannend), Holly Monkey forrest en de sawa’s.

Donderdag 3 januari ben ik ’s avonds terug gevlogen naar Surabaya met een super volle tas vol souvenirs welke ik ’s morgens nog had gescoord op de lokale pasar. Ik begin ondertussen echt een pro te worden in onderhandelen! Dit moet ook wel, anders wordt je keihard afgezet. Voor hun is het ook een sport, zoveel mogelijk uit die toeristen krijgen ;)!

Het hele weekend ben ik vooral bezig geweest met mijn film, eindrapport en eindpresentatie. Het einde is nu echt in zicht. Morgen heb ik mijn eindpresentatie op de universiteit in Indonesië, donderdag moet ik mijn eindrapport & filmpje inleveren bij Avans hogeschool in Tilburg en donderdag 17 januari ga ik dan officieel afstuderen. Spannend!

In het weekend trouwens nog wel iets heel erg leuks meegepakt... Een echte Indonesische bruiloft! We hadden in Surabaya namelijk een Indonesische dame leren kennen welke al vanaf haar 18e in Amerika woonde. Ondertussen was het ook echt een Amerikaanse en had ze geregeld problemen met de Indonesische cultuur. Anyways, we waren door haar uitgenodigd voor de bruiloft van haar zus. Nou, ik was totaal verrast! Tot nu toe hadden we allemaal bruiloften op straat gezien, welke nogal tsjah anders waren. Dit was helemaal niet zoals de bruiloften op straat, het feest was in een zaal bij de grootste moskee van Oost Java, Al Akbar. Nou, wat een pracht en praal, helemaal over de top! Toen ik het aantal gasten hoorde viel ik helemaal van mijn stokje, 1600 gasten! Niet echt een kleine bruiloft. Ze hadden ook een v.i.p. sectie waar ik dan ook bij mocht (is toch wel eens fijn om wit te zijn ;)). Ik had geweldig uitzicht op de hele ceremonie. Het bruidspaar kwam binnen, begeleid door een soort ceremonie meester (?) welke een soort dans deed. Achter het bruidspaar liepen de familie en alle gasten. Op het podium stonden de ouders van het bruidspaar en het bruidspaar zelf, voor het podium stond de familie opgesteld waar de gasten langs gingen om te feliciteren. Na de felicitatie stormde de gasten af op het eten (een heel groot buffet) om vervolgens, toen het eten op was, weer rustig naar huis te gaan. Heel vreemd! Ik heb in ieder geval prima genoten, het eten was erg goed en het uitzicht ook. Het was net een modeshow hoe iedereen erbij liep. Een zeer mooie ervaring! Later kwam ik erachter dat de ouders van het bruidspaar een eigen bedrijf hadden in het plannen en uitvoeren van huwelijken. Geen wonder dat het zo extravagant was!

Nou, ik heb weer genoeg afleiding gezocht en gevonden. Nu nog even knallen voor mijn eindproducten zodat ik volgende week donderdag mijn studie positief kan afsluiten. Ik hou jullie op de hoogte!

Heel veel liefs,

Jeanne