Damn! Dat was een zware bevalling

Lieve lezers,

De afgelopen dagen heb ik keihard gewerkt aan mijn eindrapport en filmpje. En ja hoor het is gelukt! Vanmiddag zat ik even dik in de stress aangezien het internet op de hele universiteit was uitgevallen, hoe ging ik in hemelsnaam mijn rapport bij mijn begeleiders in Nederland krijgen?! Mijn dongel kon het zware bestand namelijk niet aan (hoe ik in hemelsnaam aan 176 bladzijdes ben gekomen weet ik nog steeds niet?), laat staan het draadloos netwerk in mijn homestay. Uiteindelijk besloten om bij de starbucks te gaan zitten aangezien zij bekend staan om hun ‘geweldig’ internet. Nou niet dus. Toen naar een andere tent gegaan waar Wifi zou zijn, jeetje mineetje, toen kwam mijn Florie temperament toch wel naar boven. Het internet was namelijk ontzettend traag, ik kwam eigenlijk niet veel verder met uploaden. Waarop ik dus aan de serveerder vroeg, is hier in de buurt een internet café? Waarop hij zei, ja we hebben internet! Ik zo, ja dat weet ik, ik ben verbonden maar het is te langzaam. Waarop hij ja ja zei en de laptop naar zich toe draaide om me te ‘helpen’ . Het is al lastig om iemand te helpen op een laptop die je niet kent, maar zeker als de computer in het Nederlands staat ingesteld. Toen ook nog een verwend kind naast mijn oor begon te janken was ik er klaar mee. Ik heb betaald en ben opzoek gegaan naar een betere wifi spot.

Welke ik bij de buurman gevonden heb, en ja ja na 4 uur (!) wachten heb ik dan eindelijk mijn eindrapport en filmpje kunnen versturen. YES! Ik ben erg benieuwd naar de beoordeling van Nederland, in Indonesië waren ze erg tevreden. Als eindbeoordeling heb ik een 8.9 gekregen, welke later werd verhoogd naar een 9.2 (waarom weet ik nog steeds niet...). Een fijne manier om een periode vol hoogte en diepte punten mee af te sluiten.

Voor dit weekend heb ik de trein geboekt naar Semarang. Hier ga ik heen om een bloemetje te leggen bij meneer Weijenberg, dit had ik namelijk voor mijn vertrek aan Ser beloofd. Ik ben erg benieuwd!

Ondertussen begint mijn eigen avontuur steeds meer te beginnen. Yvonne is gister naar Nederland terug vertrokken en morgen vertrekt Danielle. Voor de komende week staat de invulling vast, voor de weken erna wat minder. Het enige wat op het moment vast staat is dat ik 18/19 januari uit Surabaya vertrek en 31 januari het vliegtuig naar Perth, Australië pak. Hoe mijn plannen daar verlopen weet ik nog niet... God zal het weten ;)! Maar ik hou jullie zeker op de hoogte!

Heel veel liefs,

Jeanne