Het einde van mijn afstudeeravontuur
Door: Jeanne Piters
Blijf op de hoogte en volg Jeanne
19 Januari 2013 | Indonesië, Senggigi
Lieve lezers,
Zoals sommige van jullie weten ben ik afgelopen donderdag, 17 januari 2013, afgestudeerd. Eindelijk mag ik de titel Ing. Piters dragen, aangenaam kennis te maken!
Ik ben afgestudeerd via conference call wat een beleving op zich was. Ondertussen heb ik zeker geleerd dat je de Indonesiërs niet moet onderschatten, de verbinding was prima waardoor ik op een goede manier kon afstuderen.
Nu ben ik aan het genieten van mijn vakantie. Momenteel zit ik op Singigi, Lombok. Ik had het plan om de vulkaan te beklimmen en naar Komodo en Flores te gaan, helaas gaat dit feestje vanwege het regenseizoen niet door. De tocht is namelijk te gevaarlijk en de veerboten varen door het weer soms of niet, een gok die ik niet wil wagen.
Jullie hebben ook nog een andere verhaal van mij tegoed. Afgelopen weekend ben ik namelijk naar Semarang geweest om mijn belofte aan Ser te vervullen. Hij is vervuld, ik heb het graf bezocht van meneer Weijenberg en mijn eer betuigd aan hem en de andere soldaten. Het verbaast me eigenlijk elke keer weer hoeveel Nederlanders er hier in Indonesië zijn overleden. Het is wel een mooie begraafplaats, rustig en goed onderhouden.
Voor degene die naar Indonesië gaan, ik vind Semarang de moeite waard (voor een paar dagen) om te bezoeken. Het is een grote stad, maar je kan er tenminste wel buiten zitten en ontspannen rondlopen. Hier heb ik ook erg leuke mensen leren kennen waar ik gezellig dingen mee heb gedaan.
Een verhaal om nog even te delen was mijn tocht naar de Candi Gedong Sogo. Een tempel in de buurt van Semarang, de tempel is nogal onbekend en om die reden totaal niet toeristisch terwijl het echt een mooi complex is.
De Candi Gedong Sogo bestaat uit 9 tempels verspreidt over een berg, ze hebben maar 7 tempels gevonden. Aangezien ik niet wist dat het op een berg lag, had ik niet echt het juiste schoeisel aan namelijk teenslippers. Daarnaast was ik op zondag gevallen waar ik een lelijke blauwe plek en (nu een geïnfecteerde) schaafwond aan heb overgehouden. Ideaal om een berg te klimmen dus zeker niet. Maargoed, De tempel ligt een behoorlijk stuk buiten Semarang, tot een bepaalde hoogte te bereiken met openbaar vervoer. Na de eindhalte moet je iets anders bedenken, eigenlijk zou iemand me daar komen ophalen maar die heeft me faliekant laten zitten. Uiteindelijk heeft een lieve meneer me naar de tempel gebracht, daar hebben we nummers uitgewisseld voor het geval ik problemen zou krijgen met het regelen van de terugweg. Die dag was het verschrikkelijk slecht weer, het regende keihard en het waaide ook nog eens een beetje waardoor het gewoon koud was (Ja, ik heb het voor het eerst koud gehad in Indonesië!). Toch, was het een van de mooiste tempelbezoeken hier. Na een tijdje zat ik namelijk midden in de wolk waardoor je eigenlijk niet ver kon kijken, het was gewoon zo rustig en mystiek. Een mooie ervaring. Na een tijdje vond ik het mooi geweest en ging ik opzoek naar een manier om terug te komen aangezien ik het niet relax vindt om in het donker nog te reizen. Alleen reed er helemaal niets terug naar de bushalte, meerijden met andere toeristen zat er ook niet in aangezien dat er maar een stuk of 6 waren die allemaal met de scooter waren. Na veel wikken en wegen heb ik de man die me gebracht heeft weer gebeld, die dat natuurlijk erg leuk vond! Na 3 kwartier kwam hij aanrijden op zijn scootertje, met maar 1 helm... Helaas niet voor mij!
De rit was echt ongelofelijk, ik heb nog nooit zo’n mooi uitzicht gezien! Tegelijkertijd heb ik ook wel wat angsten uitgestaan en hoorde ik mijn moeders stem (die opa nadeed) in mijn hoofd zeggende ‘ Onverantwoord Onverantwoord! ‘ Misschien was het onverantwoord maar het is zeker een van de mooiste dingen die ik hier heb meegemaakt. We zijn door typische dorpjes gereden en we zagen de wolkenbreuk op de berg. Die foto’s krijgen jullie sowieso nog te zien!
Natuurlijk wilde de meneer wat terug voor zijn chauffeurs werk. Om die reden werd ik naar zijn familie gesleept om mij aan de gehele familie te showen. Eigenlijk was dit erg gezellig, op deze manier zie je het echte Indonesische leven. Hij heeft me ook nog afgezet bij het busstation dus eind goed al goed.
Mijn afstudeer avontuur in Indonesië is hiermee ten einde gekomen. Vrijdag ben ik om 16.30 met het vliegtuig vertrokken naar Lombok waarmee 1 uur tijdverschil erbij is gekomen met Nederland (dus nu 7 uur). Mijn plannen voor nu zijn nog steeds niet helemaal duidelijk, eerst even bijkomen, ontspannen en leren surfen!
Hopelijk volgen jullie mij ook tijdens het volgende avontuur; Backpackende Jeanne!
Heel veel liefs,
Jeanne
Zoals sommige van jullie weten ben ik afgelopen donderdag, 17 januari 2013, afgestudeerd. Eindelijk mag ik de titel Ing. Piters dragen, aangenaam kennis te maken!
Ik ben afgestudeerd via conference call wat een beleving op zich was. Ondertussen heb ik zeker geleerd dat je de Indonesiërs niet moet onderschatten, de verbinding was prima waardoor ik op een goede manier kon afstuderen.
Nu ben ik aan het genieten van mijn vakantie. Momenteel zit ik op Singigi, Lombok. Ik had het plan om de vulkaan te beklimmen en naar Komodo en Flores te gaan, helaas gaat dit feestje vanwege het regenseizoen niet door. De tocht is namelijk te gevaarlijk en de veerboten varen door het weer soms of niet, een gok die ik niet wil wagen.
Jullie hebben ook nog een andere verhaal van mij tegoed. Afgelopen weekend ben ik namelijk naar Semarang geweest om mijn belofte aan Ser te vervullen. Hij is vervuld, ik heb het graf bezocht van meneer Weijenberg en mijn eer betuigd aan hem en de andere soldaten. Het verbaast me eigenlijk elke keer weer hoeveel Nederlanders er hier in Indonesië zijn overleden. Het is wel een mooie begraafplaats, rustig en goed onderhouden.
Voor degene die naar Indonesië gaan, ik vind Semarang de moeite waard (voor een paar dagen) om te bezoeken. Het is een grote stad, maar je kan er tenminste wel buiten zitten en ontspannen rondlopen. Hier heb ik ook erg leuke mensen leren kennen waar ik gezellig dingen mee heb gedaan.
Een verhaal om nog even te delen was mijn tocht naar de Candi Gedong Sogo. Een tempel in de buurt van Semarang, de tempel is nogal onbekend en om die reden totaal niet toeristisch terwijl het echt een mooi complex is.
De Candi Gedong Sogo bestaat uit 9 tempels verspreidt over een berg, ze hebben maar 7 tempels gevonden. Aangezien ik niet wist dat het op een berg lag, had ik niet echt het juiste schoeisel aan namelijk teenslippers. Daarnaast was ik op zondag gevallen waar ik een lelijke blauwe plek en (nu een geïnfecteerde) schaafwond aan heb overgehouden. Ideaal om een berg te klimmen dus zeker niet. Maargoed, De tempel ligt een behoorlijk stuk buiten Semarang, tot een bepaalde hoogte te bereiken met openbaar vervoer. Na de eindhalte moet je iets anders bedenken, eigenlijk zou iemand me daar komen ophalen maar die heeft me faliekant laten zitten. Uiteindelijk heeft een lieve meneer me naar de tempel gebracht, daar hebben we nummers uitgewisseld voor het geval ik problemen zou krijgen met het regelen van de terugweg. Die dag was het verschrikkelijk slecht weer, het regende keihard en het waaide ook nog eens een beetje waardoor het gewoon koud was (Ja, ik heb het voor het eerst koud gehad in Indonesië!). Toch, was het een van de mooiste tempelbezoeken hier. Na een tijdje zat ik namelijk midden in de wolk waardoor je eigenlijk niet ver kon kijken, het was gewoon zo rustig en mystiek. Een mooie ervaring. Na een tijdje vond ik het mooi geweest en ging ik opzoek naar een manier om terug te komen aangezien ik het niet relax vindt om in het donker nog te reizen. Alleen reed er helemaal niets terug naar de bushalte, meerijden met andere toeristen zat er ook niet in aangezien dat er maar een stuk of 6 waren die allemaal met de scooter waren. Na veel wikken en wegen heb ik de man die me gebracht heeft weer gebeld, die dat natuurlijk erg leuk vond! Na 3 kwartier kwam hij aanrijden op zijn scootertje, met maar 1 helm... Helaas niet voor mij!
De rit was echt ongelofelijk, ik heb nog nooit zo’n mooi uitzicht gezien! Tegelijkertijd heb ik ook wel wat angsten uitgestaan en hoorde ik mijn moeders stem (die opa nadeed) in mijn hoofd zeggende ‘ Onverantwoord Onverantwoord! ‘ Misschien was het onverantwoord maar het is zeker een van de mooiste dingen die ik hier heb meegemaakt. We zijn door typische dorpjes gereden en we zagen de wolkenbreuk op de berg. Die foto’s krijgen jullie sowieso nog te zien!
Natuurlijk wilde de meneer wat terug voor zijn chauffeurs werk. Om die reden werd ik naar zijn familie gesleept om mij aan de gehele familie te showen. Eigenlijk was dit erg gezellig, op deze manier zie je het echte Indonesische leven. Hij heeft me ook nog afgezet bij het busstation dus eind goed al goed.
Mijn afstudeer avontuur in Indonesië is hiermee ten einde gekomen. Vrijdag ben ik om 16.30 met het vliegtuig vertrokken naar Lombok waarmee 1 uur tijdverschil erbij is gekomen met Nederland (dus nu 7 uur). Mijn plannen voor nu zijn nog steeds niet helemaal duidelijk, eerst even bijkomen, ontspannen en leren surfen!
Hopelijk volgen jullie mij ook tijdens het volgende avontuur; Backpackende Jeanne!
Heel veel liefs,
Jeanne
-
19 Januari 2013 - 14:38
Philip:
He Jeanne-surfdude-Piters,
Kijk dat is gaaf, afstuderen met conf.call en hop .... vakantie, gefeliciteerd! Geniet het nieuwe avontuur.
Groeten Philip -
20 Januari 2013 - 04:09
Ser:
prima verhaal weer, bedanktvoor het bezoek aan het graf van oom Huub.
Heb hem nooit ontmoet, sneuvelde voor mijn tijd tijdens een van de politionele acties in 1949; een zinloos verhaal dat een heleboel levens koste voor multiatioal belangen.
Sjiek zo op afstand afstuderen.
Geniet van de vakantie
gr ser -
20 Januari 2013 - 13:02
Saskia :
Lieve Jeanne, gefeliciteerd met het behalen van je titel. Geweldig dat je dit in Indonesië kunt doen. Wat een avonturen beleef je. Welke afstudeer richting heb je ook al weer gedaan? Heel veel plezier op de rest van je tocht. Groeten en kusjes uit een winterlijk Ridderkerk -
20 Januari 2013 - 18:22
Tante Mène:
Geweldig Jeanne dat het gelukt is en je titel binnen is.dit is natuurlijk een geweldige tijd geweest waar je je hele leven van kan genieten.leuk dat je op dat helden kerkhof bent geweest.ik weet dat tante Ria ook nog een reis naar Indonesie gemaakt heeft en ook in semarang geweest is. ja dat is eind 40 jaren een rare tijd geweest voor beide kanten.Ga nu maar lekker genieten en backpacken.ik lees je verhalen wel kusje en chapeau madam. -
21 Januari 2013 - 21:27
Riet:
Hoera hoera hoera. Is dit nu de eerste vrouwelijke ing. binnen de familie? Goed gedaan het afstuderen met al die handicaps vooraf. En noe vekansie, met neet te veul rege. -
30 Januari 2013 - 07:14
Jeanne Piters:
Heey allemaal!
Dankjewel voor de leuke reacties, erg leuk om te lezen!
Ik deed de opleiding gezondheidszorgtechnologie, ik heb onderzoek gedaan naar het efficiënter maken van de gezondheidszorg in Indonesië en de overeenkomsten tussen Nederland en Indonesië.
Nu inderdaad eindelijk vekansie! Het surfen valt me nog best tegen, maar wel super leuk! I will keep you posted!
Xx
